Donker. Zwart en wit. Hoe kleurrijk de dag, hoe bleker de avond. Alles verandert. Hetgeen wat overblijft is net een restje afwas. Een restje van dat wat alles was. Of betekende. Ogenschijnlijk mooi, soms zelfs suikerzoet. Maar wrang van smaak wanneer het je verbitterd achterlaat.
Ik kijk neer op vuile borden. Op de gedroogde cirkeltjes rode wijn die het glas een donkerrode schijn geven. Je waste niet graag af. Hoewel ik je daarin toen nooit leek te begrijpen geef ik nu eerlijk toe.
Afwassen is als vergeten.
Noodzakelijk maar tegelijkertijd schuiven op een lange baan.
Ik kijk neer op vuile borden. Op de gedroogde cirkeltjes rode wijn die het glas een donkerrode schijn geven. Je waste niet graag af. Hoewel ik je daarin toen nooit leek te begrijpen geef ik nu eerlijk toe.
Afwassen is als vergeten.
Noodzakelijk maar tegelijkertijd schuiven op een lange baan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten